ქარში მივაბიჯებ უხმოდ, სევდიანი,
ცრემლებით დანამული, უგონო, ბნედიანი,
ვყვირივარ, გეძახი მე, ტანჯულბედიანი,
ლოდინით დაღალული, გვემული, რეტიანი.
ნაცნობი გარემო.. სიჩუმე.. ზარები..
უხმოდ მომზირალი ცივი თვალები..
სულში უჩვეულო მწარე იარები,
მე ხომ სასაფლაოს მიწაზე ვიარები.